پایان نامه شبیه سازی عملکرد AODV و DSR با NS2

پایان نامه شبیه سازی عملکرد AODV و DSR با NS2

شبکه های موردی سیار یا ad hoc یکی از شبکه های بی­ سیم است که توپولوژی ان پویا می باشد. پروتکل های بسیاری در تلاش جهت ارائه یک الگوریتم استاندار مسیریابی هستنند که بتواند معیارهای مهم مربوط به یک مسیر را تحت شعاع قرار دهد، از اهمیت خاصی برخوردار شده است. پروتکل های برجسته که از مهمترین انها می توان به پروتکل AODV و DSR اشاره کرد که پروتکل های مسیر یابی مبتنی بر تقاضا هستند و فقط زمانی که نیاز باشد کشف مسیر می کنند. پروتکل های مسیریابی مسئول انتخاب مسیر و انتقال بسته بین گره منبع و مقصد می باشند . در این پایان نامه عملکرد دو پروتکل مسیریابی AODV و DSR را مورد ارزیابی قرار داده ایم و سپس با کمک شبیه ساز شبکه NS2 کارایی این دو پروتکل را با سناریو های مختلف شبیه سازی کرده و با یکدیگر مقایسه کرده ایم و بر اساس نتایج بدست امده پروتکل کارا را معرفی شده است. توضیحات بیشتر در ادامه مطلب …

پروتكل مسيريابي AODV :

AODV يک پروتکل مسيريابي است، که از روش reactive جهت پيدا کردن مسيرها استفاده مي ­کند، تفاوت اصلي بين اين پروتکل و DSR اين است که DSR از source routing استفاده مي­کند، اما AODV از source routing استفاده نمی­ کند. در مقابل در AODV گره مبدأ و گره ­های ميانی اطلاعات hop بعدي را مطابق با هر جريان انتقال بسته داده نگهداری ميی کنند.

مزيت اصلي پروتکل AODV اين است که مسيرها به روش reactive ايجاد مي ­شود و شماره توالي مقصد براي پيدا کردن آخرين مسير استفاده مي ­شود، به همین دلیل تأخير تنظيم مسير کم است. يک ضعف پروتکل AODV اين است که گره­ هاي مياني مي ­توانند منجر به مسير هاي ناسازگار شوند.

.

پروتكل مسيريابي DSR :

در DSR هر بسته ارسالي، در سرآمد خود فهرست كليه گره‌هايي را كه بايد از آنها عبور نمايد، به ترتيب عبور درج مي‌كند. بدين ترتيب حلقه تشكيل نمي شود و نيازي به، به روز كردن اطلاعات مسيريابي در گره‏ هاي مياني نیست. يكي از خصوصيات شبكه هاي بي ‎سيم، قابليت ارسال كليه بسته هاي دريافتي به لايه بالاتر، بدون توجه به آدرس مقصد موجود در سرآمد، است. اين قابليت در DSR، جهت برخي بهينه سازيها،مورد استفاده قرار مي گيرد.

.

.

در نمودارهای ارائه شده، توان عملیاتی و تاخیر انتها به انتها در یک شبکه سیار موردی با تعداد گره های ثابت و سرعت حرکت گره های متغیر نشان داده شد. همانطور که می­بینید با افزایش سرعت حرکت گره ها، تاخیر انتها به انتها کاهش و می یابد. نتایج نشان می­دهند که پروتکل AODV ای او دی وی در همه نمودارها نسبت به پروتکل DSR دی اس آر عملکرد بهتری دارد.

هدف از این قسمت ارزیابی پروتکل­ های ذکر شده در نرم افزار شبیه ­سازی بود تا پروتکل بهینه معرفی گردد. در قسمت شبیه ­سازی عملکرد این پروتکل از لحاظ میزان افزایش سرعت حرکت گره ها و با افزایش نرخ ورود بسته ها مقایسه می­ شود. نتایج گراف نشان دهنده نتیجه بهتر پروتکل (AODV) هستند، بنابراین این پروتکل به عنوان پروتکل بهینه معرفی می شود.