(219 امتیاز از 47 رای)
Loading...
شبیه سازی پروتکل های TORA-OLSR-AODV-DSR با OPNET
شبیه سازی مقاله Ad Hoc routing performance study using OPNET Modeler
یک شبکه ad hoc متحرک (Mobile Ad hoc Network) یک شبکه بدون زیر ساخت خود پیکربندی از دستگاه های متحرک می باشد که به صورت بی سیم به هم وصل شده اند. هر دستگاه در یک MANET جهت حرکت در هر جهتی استقلال و آزادی کامل دارد، به همین دلیل در بسیاری از موارد اتصال بین هر دستگاه متحرک با دیگر دستگاه ها مرتبا تغییر می یابد. چالش اصلی در ساختمان یک MANET این است که هر دستگاه به گونه ای مجهز شود که به طور متناوب، اطلاعات مورد نیاز برای ترافیک مسیر را به درستی نگهداری کند.
شبکه ادهاک موبایل در حال تبدیل شدن به عنصر محوری برای محققان است.شبکه های ادهاک موبایل یک سیستم خودمختار و همچنین طبقه بندی از ترمینال های مختلف پایانه های تلفن همراه است.چنین شبکه هایی چند گام ،خودسازماندهی،وشبکه خود پیکربندی است.در سناریوی در حال حاضر دو تغییرات از شبکه بی سیم موبایل وجود دارد.نوع اول به عنوان شبکه های زیرساخت وایستگاه های پایه شناخته شده است.این شبکه ارتباط در محدوده با نزدیکترین ایستگاه پایه نهفته است.
در این پست از سایت نوآوارن گرمی شبیه سازی پروتکل های TORA-OLSR-AODV-DSR و مقایسه عملکرد آنها در شبکه ad hoc با OPNET به همراه فیلم آموزش مرحله به مرحله فارسی را برای شما کاربران گرامی آماده ایم که جهت مطالعه توضیحات بیشتر، و مشاهده تصاویر خروجی، لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
TORA :
پروتکل مسیریابی TORA بسیار سازگار و بدون حلقه است كه بر پایه مفهوم لینک معكوس بنا شده است. این پروتکل برای به حداقل رساندن عكس العمل به تغییرات توپولوژیكی طراحی شده است. نكته كلیدی در طراحی TORA این است كه تولید پیام های كنترلی بالقوه و دور از دسترس را، از تغییرات توپولوژیكی تفكیک می کند.
OLSR :
پروتکل مسیریابی OLSR یک پروتكل مسیریابی جدولی نقطه به نقطه است و براساس الگوریتم حالت لینک می باشد. در یک پروتكل حالت لینک صرف، تمام مسیرهای ارتباطی بین گره‌های همسایه مشخص می‌شود و در سرتاسر شبكه پخش می‌شود. پروتكل OLSR بهینه شده یک پروتكل حالت لینک برای شبکه های ادهاک موبایل است.
AODV :
پروتکل مسیریابی AODV یك پروتكل بنابه درخواست می باشد که به کامپیوتر های سیار، یا گره ها، جهت انتقال پیام ها در میان همسایه خود اجازه میدهد تا با یکدیگر به صورت مستقیم ارتباط داشته باشند. AODV مثل دیگر پروتكل های نیازی راكتیو فقط در صورتی که مسیری نیاز باشد، مسیریابی را انجام میدهد و البته وقتی كه مسیر یافته شد، تا زمانی كه احتیاج باشد آن مسیر ذخیره شده باقی می ماند و پس از آن دیگر نگه داشته نشده و برای دفعه بعد باید دوباره یافته شود.
DSR :
پروتکل مسیریابی DSR به كلاس پروتكل های مبتنی بر درخواست تعلق دارد و به گره ها اجازه میدهد تا به طور دینامیك و پویا یک مسیر را بین جهش های شبكه شناسایی کرده و به وسیله آن به مقصد برسد و مسیر رسیدن به برخی نقاط مقصد فقط زمانی تعیین خواهد دش كه كسی درخواست ارسال اطلاعات به مسیر مذكور و مقصد مورد نظر را داشته باشد.
.
هیچ نظری ثبت نشده است