بهبود عملکرد پروتکل DSR با بهینه سازی پویای مسیر در NS2

بهبود عملکرد پروتکل DSR با بهینه سازی پویای مسیر در شبکه سیار موردی با NS2

پروژه شبیه سازی بهبود عملکرد پروتکل DSR با بهینه سازی پویای مسیر در شبکه سیار موردی یا MANET را با نرم افزار NS2 آماده کردیم که در ادامه به معزفی این پروژه شبکه پرداخته و فیلم و تصاویری از خروجی آن قرار داده شده است. مقاله مرجع نیز به صورت رایگان قابل دانلود می باشد.

مسیریابی در شبکه MANET:

در شبکه MANET مسیر ایجاد شده میان مبدا و مقصد، در طول زمان بوسیله پروتکل مسیریابی DSR ثابت می باشد و مسیر جدید فقط بعد از خرابی مسیر موجود ایجاد می شود. اما این احتمال وجود دارد که مسیر جاری، به دلیل حرکت نودها و همچنین تغییر توپولوژی شبکه، حالت بهینه خود را از دست بدهد. زیرا احتمالا بتوان مسیر کوتاه تری میان مبدا و مقصد ایجاد کرد و برخی از نود های اضافی که در مسیر وجود دارند را حذف نمود.

بدون قاعده قرار گرفتن نودها در پروتکل DSR:

در پروتکل مسیریابی DSR با بدون قاعده قرار گرفتن نود ها و همینطور شنود بسته های ارسال شده، نود های همسایه مسیر هایی که فعال است را کوتاه می کنند اما بدون قاعده قرار گرفتن نودها و شنود همه بسته های ارسال شده همسایه ها باعث ایجاد سربار و افزایش مصرف انرژی می گردد.

نتایج شبیه سازی بهبود عملکرد پروتکل DSR:

نتایج حاصل از شبیه سازی های انجام شده با استفاده از نرم افزار NS2 نشان می دهد که روش پیشنهادی می تواند عملکرد پروتکل مسیریابی DSR را به طور قابل ملاحضه ای بهبود دهد. قابل ذکر است که عنوان دقیق مقاله این پروژه “بهبود کارایی الگوریتم مسیریابی DSR با استفاده از بهینه سازی پویای مسیر” می باشد. توضیحات بیشتر پروژه، دانلود رایگان مقاله اصلی، فیلم و تصاویری از خروجی پروژه بهبود عملکرد پروتکل DSR با نرم افزار NS2 در ادامه مطلب.

انتخاب کوتاه ترین مسیر در پروتکل DSR:

در مقاله حاضر یک روش ارائه شده که بدون اینکه نودها در حالت بدون قاعده بگیرند، در صورت امکان نود های اضافی که در مسیر وجود دارند را حذف کرده و مسیر را کوتاه می کند. ارسال بسته های ویژه سرباری را به شبکه تحمیل می کند. اما در روش پیشنهادی تلاش برای بهینه سازی مسیر و حذف نودهای اضافی موجود در مسیر با توجه به ترافیک ارسالی نودها و طول مسیر (از نظر تعداد گام ها) صورت می گیرد. بنابراین سربار بهینه سازی مسیر اندک بوده و برای مسیر های داری ترافیک کم بار و کوتاه بسیار ناچیز خواهد بود.

پروتکل های مبتنی بر تقاضا:

پروتکل های مبتنی بر تقاضا هنگام خرابی مسیر با اجرای دوباره فاز کشف مسیر و یا بازیابی محلی مسیر سعی می کنند که مشکل خرابی مسیر را برطرف سازند. اما عدم بهینگی مسیر کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله عدم بهینگی مسیر مورد بررسی قرار گرفته است.

دو چالش اساسی در مسئله مسیریابی:

از چالش های مهم در مسیریابی، خرابی مسیر و عدم بهینگی مسیر می باشد که ناشی از حرکت نودها و تغییر توپولوژی شبکه می باشد. به طور کلی حرکت نودها در شبکه یکی از دو رویداد زیر را موجب می شود:

• خارج شدن نودها از رنج ارسال یکدیگر و در نتیجه خرابی مسیر و قطع ارتباط بین فرسنتده و گیرنده.
• ایجاد لینک های جدید و امکان برقراری مسیری جدید بین فرستنده و گیرنده و در نتیجه عدم بهینگی مسیر جاری از لحاظ تعداد گام ها.

توضیحات بیشتر و کامل تر را با دانلود مقاله بهبود عملکرد پروتکل DSR با بهینه سازی پویای مسیر مطالعه نمایئد.

تصاویری از خروجی پروژه بهبود عملکرد پروتکل DSR:

تصویر خروجی 2:

تصویر خروجی 3:

تصویر خروجی 4:

تصویر خروجی 5:

تصویر خروجی 6: